Ολα ήρθαν ανάποδα!

Ο Ολυμπιακός έτρεξε τόσο την Τρίτη, ώστε δεν πρόλαβε να συνέλθει από το «βέρτιγκο» και πλέον καλείται να κερδίσει τουλάχιστον μια φορά στην Σιένα. Το gazzetta.gr αναλύει τι έφταιξε στο ΣΕΦ!(video).

Στην αεροπορία ο όρος «βέρτιγκο» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση της απώλειας προσανατολισμού και συνείδησης από τους πιλότους των (υπερηχητικών συνήθως) αεροπλάνων που… σπάνε το φράγμα του ήχου. Δεν ήταν και λίγοι όσοι παρομοίασαν την εμφάνιση του Ολυμπιακού στο πρώτο παιχνίδι απέναντι στη Σιένα με αυτή υπερηχητικού αεροπλάνου. Το ζήτημα όμως, για τους επιβάτες και τους θεατές του αεροσκάφους ήταν πως ξέχασαν τη πιθανότητα για «βέρτιγκο». Όπως και έγινε!

Ο Ολυμπιακός υπερεκτίμησε εαυτόν και θεώρησε ότι έκανε το βράδυ της Τρίτης 48 βήματα μπροστά για το φάιναλ φορ της Βαρκελώνης. Φευ! Στην πραγματικότητα έκανε μόνο ένα, αλλά για να το συνειδητοποιήσει έκανε 65 βήματα πίσω την Πέμπτη… Γιατί η Σιένα δεν έφερε απλώς τη σειρά στα ίσα, ξεγράφοντας μια και καλή το -48, αλλά πήρε στα δικά της μέτρα την πρόκριση κερδίζοντας με 17 πόντους διαφορά.

Ο «Ντούντα» το έχει εξηγήσει τουλάχιστον τρεις φορές κατά τη διάρκεια του τελευταίου τετραημέρου:  στα πλέι οφ, η ψυχολογία μιας ομάδας είναι διαφορετική από ότι στο πρωτάθλημα. Δεν μετράνε οι εμφανίσεις, οι πόντοι και οι διαφορές, αλλά οι νίκες και το αβαντάζ της έδρας. Αν βρισκόμασταν στα μέσα της δεκαετίας του ’80, το +48 του πρώτου αγώνα, θα έδινε αυτόματα την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αλλά πλέον το σύστημα διεξαγωγής υπαγορεύει τρεις νίκες με μισό πόντο και όχι μια απλώς ισοπέδωση του αντιπάλου.

Όσο και αν ο Πιανιτζιάνι ισχυρίζεται πως φαβορί της σειράς παραμένει ο Ολυμπιακός, αυτό δεν ισχύει. Το πλεονέκτημα έδρας κατακτάται καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, αλλά χάνεται και κερδίζεται από τα «διπλά». Η Σιένα είναι αυτή που το έχει πετύχει και έχει κάνει «ματ» στη… βασίλισσα. Για να απειληθεί όμως, ο βασιλιάς θα πρέπει να κερδίσει τους παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς άλλες δυο φορές.

Οι Ιταλοί έδειξαν ότι είναι ικανοί για να το πετύχουν, αλλά ο Ολυμπιακός έχει παρουσιάσει πιο σαφή δείγματα της ποιότητας και της αποφασιστικότητας τους στα κρίσιμα. Σε κάθε δύσκολη έδρα άλλωστε, που έχει κληθεί να κερδίσει το 2011, τα έχει καταφέρει. Και όταν το έχεις ξανακάνει, έχεις ανεβασμένη αυτοπεποίθηση. Νίκη στο Κάουνας, νίκη στη Βαλένθια, νίκη στην Πόλη, αλλά ήττα στο ΣΕΦ από Φενέρ και από Σιένα. Εδώ γεννιούνται λοιπόν, το ερώτημα: Μήπως να παίζουν μέχρι τέλους οι Πειραιώτες μακριά από την έδρα τους;

Κάπου εδώ, αξίζει μια μικρή αναφορά στην ατμόσφαιρα που υπήρχε στο ΣΕΦ. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού γέμισαν το γήπεδο, «έφτιαξαν» τους παίκτες της ομάδας τους και στο τέλος έφυγαν με κατεβασμένο το κεφάλι.  Το σκηνικό θύμιζε πάρα πολύ όσα συνέβησαν πριν από δυο μήνες. Στις 20 Γενάρη οι «ερυθρόλευκοι» υποδέχθηκαν την Φενερμπαχτσέ στον πρώτο τους αγώνα μετά την πρώτη μεγάλη νίκη της χρονιάς, το «διπλό» στο ΟΑΚΑ. Ο Ίβκοβιτς αντιλαμβανόμενος ότι οι παίκτες του δεν θα μπορούσαν εύκολα να προσαρμοστούν στη γιορτινή ατμόσφαιρα, τους έβαλε να ακούν στην τελευταία προπόνηση συνθήματα από τα μεγάφωνα του γηπέδου. Το τρικ δεν έπιασε και επήλθε «τσουνάμι» κατά τα λεγόμενα του «Σοφού».

Οι περιστάσεις μετά το πρώτο παιχνίδι της σειράς με τη Σιένα ήταν ανάλογες. Το δεύτερο ματς λαμβάνει διαστάσεις φιέστας και «κατευόδιου» για την Βαρκελώνη, αλλά οι οπαδοί μαζί με τους παίκτες ξέχασαν πως απέμεναν ακόμα δυο νίκες για να εκδοθούν τα εισιτήρια για την Καταλονία. Ο Ίβκοβιτς και ο Παπαλουκάς μάλιστα επικαλέστηκαν την παρουσία του ενθουσιώδους κοινού στα «στοιχεία» του παιχνιδιού που επηρέασαν την εξέλιξη του.
Κατόπιν τούτου, προκύπτει ότι το «κεκλεισμένων των θυρών» ΣΕΦ είναι πολλές φορές πιο… φιλόξενο για τους παίκτες του Ίβκοβιτς, από ο, τι το καυτό κλίμα που δημιουργήθηκε σε αυτό όσες (ελάχιστες) φορές έσπευσαν μαζικά οι οπαδοί του Ολυμπιακού να υποστηρίξουν την ομάδα τους.

Όσοι οπαδοί μάλιστα των Πειραιωτών παρακολούθησαν μόνο το ένα από τα δυο παιχνίδια με την Σιένα, θα αδυνατούν να πιστέψουν πως εξελίχθηκε έτσι η σειρά. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν πνευματικά έτοιμος για το παιχνίδι, αλλά όσο περνούσε η ώρα φαινόταν ότι δεν ήταν προετοιμασμένος ούτε αγωνιστικά. 

Ο Πιανιτζιάνι είδε την παραμονή του δεύτερου αγώνα τα… σωστά dvd και έπαιξε για μεγάλο χρονικό διάστημα άμυνα ζώνης. Οι «ερυθρόλευκοι» ωθήθηκαν να σουτάρουν αρκετά έξω από τη γραμμή των 6,75 μ. χωρίς να έχουν επιτυχία. Όπως δηλαδή τους αντιμετώπισε ο Ηλυσιακός, η Μπάμπεργκ και τόσες άλλες ομάδες που πόνταραν στο μπλοκάρισμα του Ολυμπιακού στην άμυνα ζώνης. Οι Πειραιώτες δεν ήταν εύστοχοι, αλλά δεν κατάφερναν να σπάσουν τη ζώνη ούτε με διεισδύσεις και παιχνίδι μέσα στη ρακέτα. Η στατικότητα τους κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, έκανε ακόμα πιο προβλέψιμη την αντιμετώπιση τους.

Επίσης, ο Ιταλός κόουτς ήταν εξαιρετικά διαβασμένος στα pick ‘n roll των παικτών του Ίβκοβιτς. Οι ψηλοί της Σιένα έβγαιναν συνήθως δυνατά στην περιφέρεια και έκλειναν το διάδρομο στους Παπαλουκά και Σπανούλη που αδυνατούσαν να διεισδύσουν ή να πασάρουν στον ψηλό. Η αμυντική τακτική των «ερυθρολεύκων» καταστράφηκε από το εξαιρετικά ώριμο και συνετό παιχνίδι του Ζήση, τις ηγετικές πρωτοβουλίες του Καουκένας και την καταλυτική συνεισφορά του Γιάριτς.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν τις αιτίες και τα αιτιατά του δεύτερου παιχνιδιού, αλλά οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς προσπαθούν να τα… ξεχάσουν από το βράδυ της Πέμπτης, λίγο μετά δηλαδή την ομιλία του «Σοφού» στα αποδυτήρια. Γνωρίζουν ότι βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, αλλά είναι στο χέρι τους να βάλουν την Σιένα στη θέση τους. Αυτά είναι άλλωστε τα playoffs: ένα παιχνίδι αβαντάζ! Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ξαναβρεθεί  πολλάκις σε ανάλογη κατάσταση και έχουν πετύχει. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς το υπενθύμισε μετά το τέλος του αγώνα στις κάμερες και μένει να το (ξανα)δείξουν οι παίκτες του στο «καυτό» τριήμερο που επίκειται την επόμενη εβδομάδα στην Τοσκάνη.